Owczarek Podhalański

mc_mother · Wysłany: 11 Kwiecień 2009 2:51:44 Temat postu: ODI- ?- 09.04.2009

Nie miałam sił by założyć ten wątek

Wiecie już wszyscy, że to się stało...

Ale chciałabym, żebyście tak jak ja o Nim nigdy nie zapomnieli..
O moim wielkim białym Przyjacielu, który żył za krótko Crying or Very sad

Mam nadzieję, że umiałam Go Wam pokazać, jego cudowny charakter, serce, miłość i oddanie. I że nasza historia, tak jak historia Feli pomoże innym białasom zamkniętym w schroniskach- TAM SĄ CUDOWNE PSY! Nie bójcie się ich ratować...

Czytałam nasz wątek od początku i gdzieś tam napisałam, że chciałabym z moimi psami się zestarzeć. Nie było mi to dane...
To takie trudne...

Ale cieszę się, że mogłam coś zrobić i że dane mi było widzieć tą miłość i spokój w Jego oczach, to radosne spojrzenie pełne oddania, bez strachu.

Cieszę się, że mógł w końcu wybrzydzać przy jedzeniu zamiast kraść suche bułki w worku i zjadać śmieci jak na początku- to bezcenne przeżycia, które człowieka wzbogacają i dzięki którym czuje się lepszy- życzę wszystkim by tego doświadczyli.

Nie piszę tego dla siebie (mam nadzieję, że to wiecie)- piszę to dla tych, którzy się zastanawiają, czy warto zabrać psa ze schronu czy może z alle... za 150 zł

Odiku, zaopiekuj się Duśką kochany, tak jak opiekowałeś się tutaj Nią i nami...

NIGDY O TOBIE NIE ZAPOMNĘ

Mam nadzieję, że się spotkamy, mój cudowny miśku...

Bardzo Cię kochamy

helisa

My też nie zapomnimy! Crying or Very sad

[*] [*] [*]

izis

Limba

Smutno...pusto...żal... Sad

Białe Szczęście

I jeszcze tu trzeba to napisać:
daliście mu prawie dwa lata cudownego życia.
Kiedy pomyślę, że mógł skończyć w schronisku, lub u jakichś nieodpowiednich ludzi, wtedy widzę sens tych adopcji. Mimo, że nie znamy historii tych psów, historii ich cierpienia, historii chorób.
Warto zaryzykować, by poprostu stać sie lepszym, tak jak napisałaś.
Niezmiernie szkoda, ze odszedł tak szybko.
Żal, smutek i złość, ze właśnie teraz, gdy odeszła Wasza Dunka.
Ale tak miało być. Napewno nie bez przyczyny.

Odi na zawsze pozostanie w mojej pamięci. Tym mądrym spojrzeniem wrósł mi też w serducho. Kochany Odyniec.

Gość

katia

Losy Dunki śledziliśmy od chwili jej narodzin ..
Losy Odiego również od początku jego nowego życia - u Was ..
Będziemy pamiętać. Tego nie da się zapomnieć ..

Maya

Jest mi strasznie, ale to strasznie przykro, ze i Odi i Dunka i tak naraz.
Placze razem w Wami. Crying or Very sad

Offcocha_bTw · Gość

Mój wielki, biały Mizianek.
Najwierniejszy przyjaciel.
Najczujniejszy stróż.

Pamiętam o Tobie, Moje Serduszko!

Kochamy Cię!

Sad

[*]

Dorota2

mojamisia

Odiśku,piękny ,mądry Białasku...
Ja też dzisiaj ogladałam Twoje zdjęcia i nie zapomnę nigdy twoich oczu...

Natala22

Odi nigdy o Tobie nie zapomnę ,mimo ,że nie śledziłam Twojego wątku od początku ,bo mnie nie było na tym forum jeszcze Sad

,wiem ,że byłeś cudownym psem Sad

miałeś tak mądre oczy Sad

to dla Ciebie Odi Sad

[*] [*] [*]
Crying or Very sad

rafka

nawet nie wiesz jak mi przykro... Jestem z Tobą całym sercem!

Maya

Biedny slodki Odinek Crying or Very sad

Gość

Ojej i jeszcze on......Bardzo współczuję....Biedak[*]

Bacpani

Za każdym razem gdy chcę coś napisać to słów mi braknie. Serce ściska żal.
Odiśku, biegaj radosny za tęczowym mostem razem z Dunką i Felcią i dbaj o dziewczyny.

Dynia · Gość

['] ['] [']

taurusia

I Rajuńcią się tam zajmij czasem... Bo Ona przeciez malutka, zycie nie zaznala w zdrowiu...

ani@

wielki zal po takiej stracie zostaje na długo Crying or Very sad

mc_mother

Odi na pewno zaopiekuje się Rajcią, Paulinko kochana, nie martw się. On ma wielkie serce. Czasem miałam wrażenie, że gdyby mógł to objąłby nas wszystkich i przytulił... Nas, dzieci, psy...
Gdy przywieźliśmy Duśkę baliśmy się jego reakcji- musiał się podzielić kojcem, druga buda się pojawiła... A Odi od pierwszych minut małą zaakceptował, nawet machał ogonkiem jak Ją wąchał. Śmialiśmy się, że poznał "swego" i że w końcu będzie miał towarzysza odpowiedniego gabarytowo.
Po pierwszym spacerku poszedł do garażu na słomę- swoje ulubione miejsce a Dusiaczek za nim, ze swoją minką ufną i ciekawską. Bez zastanowienia położyła się przy nim... przysunęła bliżej, za chwilę jeszcze bliżej... i tak zasnęli przytuleni... Cudowny widok...

Teraz też leżą obok siebie Crying or Very sad